Prezes Sądu Rejonowego nie zabezpieczał służbowych nośników z danymi, a jedynie polecił swoim pracownikom, by sami to robili. Tymczasem to on, jako administrator danych, a nie użytkownik nośnika, odpowiada za wdrożenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, zapewniających odpowiednie bezpieczeństwo danych.

Nie sposób mówić o poufności danych osobowych pracowników ochrony w sytuacji, gdy dane każdego z nich mogą zostać ustalone w związku z wykonywanymi czynnościami.

Art. 51 Konstytucji wyraża prawo jednostki do ochrony danych osobowych, w zakres którego wchodzi m.in. wymaganie ustawowej podstawy nałożenia obowiązku ujawnienia przez daną osobę informacji jej dotyczących (ust. 1), zakaz pozyskiwania, gromadzenia i udostępniania innych informacji o obywatelach niż niezbędne w demokratycznym państwie prawnym (ust. 2), prawo dostępu jednostki do dokumentów i zbiorów danych oraz żądania sprostowania bądź usunięcia danych nieprawdziwych, niepełnych lub zebranych w sposób sprzeczny z ustawą (ust. 3 i 4). Art. 51 ust. 5 Konstytucji przewiduje natomiast, że „Zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania informacji określa ustawa”

Zgodnie z treścią art. 51 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 2 i art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, inne akty prawne, stojąc na straży dobra publicznego, mogą zawierać odstępstwa od generalnej zasady ochrony danych osobowych.

W przypadku, gdy dane osobowe skarżącego zostały usunięte w toku postępowania przed organem – organ powinien stwierdzić bezprzedmiotowość postępowania i je umorzyć.

Wskazanie we wniosku o udostępnienie informacji publicznej określonego adresata żądania powołuje, że tylko ten podmiot uprawniony jest do załatwienia sprawy zainicjowanej wnioskiem skarżącego, a w konsekwencji teoretycznie rzecz ujmując tylko ten podmiot może pozostawać w zwłoce. O tym, który organ jest właściwy do udzielenia żądanej informacji decyduje sam wnioskodawca we wniosku. Nie sposób doszukiwać się zatem bezczynności organu, do którego strona nie złożyła wniosku w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Skoro "każdy" może mieć dostęp do treści postaci dokumentu urzędowego, to samo dotyczy jego elementów składowych.

W sytuacji gdy w treści informacji publicznej zawarte są dane osobowe, prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu. Informacja odnosząca się do sfery prywatności nie jest informacją o sprawach publicznych, a więc nie podlega udostępnieniu, poza wyjątkami określonymi w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Generalny Inspektor nie jest organem kontrolującym ani nadzorującym prawidłowość stosowania prawa materialnego i procesowego w sprawach należących do właściwości innych organów, służb czy sądów, których orzeczenia podlegają ocenom w toku instancji, czy w inny sposób określony odpowiednimi procedurami.

Ustawa o ochronie danych osobowych odwołuje się do pojęcia systemu informatycznego w kontekście przetwarzania danych.

Informacja w zakresie przekazania danych obejmujących imiona i nazwiska sędziów, których dotyczyło postępowanie przed sądem dyscyplinarnym powinna zostać udostępniona na wniosek. Udostępnione dane nie wykraczają bowiem poza wiadomości mające związek z pełnieniem przez sędziego funkcji publicznych. Orzeczenie dyscyplinarne dotyczące sędziego w stanie spoczynku jest informacją o osobie publicznej w stanie spoczynku i nie podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 5 ust. 2 i 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Przedmiotowe przepisy w ocenie Generalnego Inspektora statuują po stronie Prokuratury Rejonowej w J., jako organie zobowiązanym do strzeżenia praworządności poprzez m.in. współdziałanie z organami państwowymi i państwowymi jednostkami organizacyjnymi w zapobieganiu naruszeniom, szeroki zakres uprawnień do przetwarzania informacji o kierowcy, wobec którego powzięto wątpliwość co do jego stanu zdrowia i przekładając je na stan faktyczny niniejszego postępowania, stanowią podstawę udostępnienia przez Prokuraturę Rejonową w J. Prezydentowi Miasta J., a wobec przekazania według właściwości w konsekwencji Staroście Ś. danych osobowych Skarżącego.

Informacja o dacie urodzenia sędziego Sądu Najwyższego, jest informacją publiczną w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, a dane odnoszące się do wieku sędziego, zakreślające cezurę czasową pełnienia funkcji sędziego są nierozerwalnie związane z tą funkcją – zatem stanowią informację publiczną.

Dane osobowe Skarżących są przetwarzane wyłącznie w aktach sprawy o sygn. […], i mają do nich dostęp wyłącznie osoby uprawnione, tj. strony postępowania na podstawie art. 9 ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz osoby upoważnione przez administratora danych osobowych na podstawie art. 37 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 37 ustawy, do przetwarzania danych mogą być dopuszczone wyłącznie osoby posiadające upoważnienie nadane przez administratora danych. Stosownie zaś do art. 9 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy i otrzymywać odpisy, kopie lub wyciągi z tych akt.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 32 ust. 1 pkt 8 ustawy o ochronie danych osobowych każdej osobie przysługuje prawo do kontroli przetwarzania danych, które jej dotyczą zawartych w zbiorach danych, a zwłaszcza prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania jej danych w przypadkach, wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 4 i 5, gdy administrator zamierza je przetwarzać w celach marketingowych lub wobec przekazywania jej danych osobowych innemu administratorowi danych. W tym miejscu przywołać również należy treść art. 32 ust. 3 ustawy, który stanowi, iż w razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, dalsze przetwarzanie kwestionowanych danych jest niedopuszczalne.

Udostępnienie danych osobowych, jako jeden ze sposobów ich przetwarzania, może być uznane za zgodne z prawem jedynie wówczas, gdy administrator danych wykaże spełnienie co najmniej jednej z materialnych przesłanek przetwarzania danych osobowych, określonych w art. 23 ust. 1 pkt 1-5 ustawy.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych, w przypadku zbierania danych osobowych od osoby, której one dotyczą, administrator danych jest obowiązany poinformować tę osobę o: 1) adresie swojej siedziby i pełnej nazwie, a w przypadku gdy administratorem danych jest osoba fizyczna - o miejscu swojego zamieszkania oraz imieniu i nazwisku, 2) celu zbierania danych, a w szczególności o znanych mu w czasie udzielania informacji lub przewidywanych odbiorcach lub kategoriach odbiorców danych, 3) prawie dostępu do treści swoich danych oraz ich poprawiania, 4) dobrowolności albo obowiązku podania danych, a jeżeli taki obowiązek istnieje, o jego podstawie prawnej.

Zamawiający nie przewidział we wzorze umowy powierzenia mu obowiązków administratora przetwarzania danych osobowych i tym samym wykonawca w żaden sposób nie wykazał w jaki sposób przywołane przez niego w odwołaniu postanowienia umowne naruszają art. 1 ust. 2 czy też art. 31 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych.

Status doradcy prawnego nie jest uregulowany prawnie, tak jak wymienione w przepisie zawody prawnicze i w konsekwencji doradców prawnych nie można zaliczyć do wskazanych tam korporacji prawnych, ani też nie posiadają oni ich uprawnień. Doradcy prawni zobowiązani są do przestrzegania przepisów wskazanej już wyżej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i mogą prowadzić działalność w każdej prawnie dopuszczalnej formie, lecz nie podlegają rygorom przepisów regulujących działalność korporacji prawniczych.

Dane o wykonywaniu zamówienia przez oznaczone imiennie osoby wraz z informacjami na temat ich kwalifikacji zawodowych, doświadczenia i wykształcenia niezbędnego do wykonania zamówienia, a także zakresu czynności, który zostanie im powierzony, […] - mają dla przedsiębiorcy wartość gospodarczą, dają bowiem możliwość ubiegania się o zamówienie.