Urząd Ochrony Danych Osobowych zajął stanowisko w sprawie przetwarzania danych osobowych członków zarządów i pełnomocników osób prawnych: administrator jest zobligowany do wypełnienia w stosunku do takich osób obowiązku informacyjnego określonego w art. 13 lub 14 RODO, o ile nie zachodzi jedna z przesłanek zwalniających go z tego obowiązku

Powołanie Administratora Bezpieczeństwa Informacji oznacza powierzenie mu do realizacji szeregu obowiązków, mających zapewnić zgodne z prawem przetwarzanie danych osobowych. Oznacza to, iż kandydat na to stanowisko musi mieć duży zakres specjalistycznej wiedzy popartej praktycznym doświadczeniem w rozwiązywaniu problemów w codziennej działalności firm i instytucji. Dedykowanie do pełnienia tej funkcji niedoświadczonej osoby powodować może szereg ryzyk, skutkujących odpowiedzialnością podmiotu jak i osób zarządzających. Z tego tytułu outsourcing Administratora Bezpieczeństwa Informacji (dalej też ABI) staje się niezwykle popularny. Ważne jednak aby wybrać profesjonalnego i rzetelnego dostawcę.

Od 19 maja 2016 roku obowiązuje art. 39b ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który stanowi, iż: „Do jawnych danych i informacji udostępnianych przez CEIDG nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 1309), z wyjątkiem przepisów art. 14-19a i art. 21-22a oraz rozdziału 5 tej ustawy.”

Spółka w ramach grupy kapitałowej, w której funkcjonuje planuje razem z inną spółką z grupy prowadzić tzw. wspólną działalność socjalną w rozumieniu art. 9 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Nasza spółka, funkcjonująca na gruncie prawa polskiego, należy do międzynarodowej korporacji. W tym roku po raz pierwszy będziemy realizować globalne badanie satysfakcji naszych klientów, które ma polegać na tym, że zewnętrzny dostawca wybrany przez naszą spółkę – matkę, przeprowadzi badania we wszystkich krajach, w których działamy, z tym że na potrzeby przeprowadzenia badania w konkretnym kraju, działająca tam spółka z naszej korporacji ma przekazać bazę danych klientów, która będzie stanowiła próbę do badania w danym kraju.

Spółka X współpracuje z podmiotem, który świadczy na rzecz spółki usługi prawne. Na podstawie umowy zawartej z kancelarią dwa razy w tygodniu pracownik kontrahenta przychodzi do spółki i pracuje tak, jak każda inna osoba zatrudniona w spółce (tj. ma własne biurko, komputer, dostęp do dokumentacji związanej z postępowaniami sądowymi i pozasądowymi, etc.), a w pozostałe dni tygodnia pozostaje do naszej dyspozycji, pracując ze swojego biura. Jakie środki musi podjąć spółka od strony formalnej, aby nie zarzucono udostępnienia danych osobowych osobom nieuprawnionym? Czy z prawnikiem pojawiającym się w spółce musi być zawarta np. umowa powierzenia?

Spółka X świadczy usługi outsourcingu w konkretnej branży. W związku z dużym zainteresowaniem klientów spółka intensywnie rozbudowuje bazę kandydatów do udziału w poszczególnych projektach. Z wybranymi kandydatami są podpisywane umowy. Spółka poszukuje kandydatów wśród docelowej grupy specjalistów i często wykorzystuje strony internetowe osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w branży, która spółkę interesuje. Czy spółka może wykorzystać podane na tej stronie adresy e-mail bądź numery telefonów do kontaktów z tymi osobami w celu nawiązania współpracy (preferowane są umowy B2B), poprzedzonej wcześniejszym procesem rekrutacyjnym?

Przedmiotem działalności spółki X jest świadczenie usług rekrutacyjnych. Budując bazę kandydatów spółka pozyskuje od każdej z osób zgodę na przetwarzanie danych osobowych (głównie zamieszcza ją w treści ogłoszenia, jako wzorzec). Przeglądając jednak branżowe portale spółka zwróciła uwagę na dużą ilość różnych klauzul zgody na przetwarzanie danych w celach rekrutacyjnych. Spółka nie jest pewna, która klauzula jest właściwa i nie wie jak ocenić tą, którą stosuje obecnie. Co należy brać pod uwagę w kwestii opracowania właściwej klauzuli zgody?

Spółka świadczącą usługi faktoringowe posiada określoną, wewnętrzną procedurę dotyczącą informacji, jakie pozyskuje od klienta podczas zawierania transakcji wraz z etapami ich pozyskiwania. W momencie składania wniosku faktoringowego zdarza się, że klienci przedkładają kopie wyroków rozwodowych, na potwierdzenie ustania wspólności majątkowej. Czy spółka musi pozyskiwać zgody na przetwarzanie danych, zawartych w kopii takiego wyroku?

Spółka leasingowa na wstępnych etapach zawierania transakcji z klientem weryfikuje m. in. jego sytuację finansową. W tym celu pozyskuje m. in. informacje o ustroju majątkowym, tj. czy klient pozostaje we wspólności majątkowej ze swoim małżonkiem. Informacja ta jest potrzebna do oszacowania ryzyka zawieranej transakcji i warunków finansowych wnioskodawcy. Podczas rozpatrywania wniosku spółka chciałaby posiadać informacje, czy w przypadku niewypłacalności klienta będzie mogła zaspokoić swoje roszczenia z jego majątku odrębnego, czy wspólnego z małżonkiem. Czy działanie spółki leasingowej pozostaje w zgodzie z ustawą o ochronie danych osobowych?

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej spółki XYZ jest nabywanie wierzytelności i ich późniejsza sprzedaż. W celu zbycia wierzytelności spółka najczęściej korzysta z pośrednictwa firm - właścicieli stron internetowych, na których zamieszcza oferty sprzedaży. Na stronach podawane są dane identyfikacyjne dłużnika (imię, nazwisko), a także miejsce zamieszkania (miejscowość), wysokość i podstawa zadłużenia. Na stronach internetowych nie podawane są wszystkie dane (oprócz ww. danych spółka posiada jeszcze numery PESEL i dokładne adresy zamieszkania). Spółka jest przekonana, że jest uprawniona do takiego działania ze względu na przepisy ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie informacji gospodarczych. Czy stanowisko spółki jest słuszne?

Zgoda w dyrektywie 95/46/WE jest jedną z kilku podstaw prawnych przetwarzania danych osobowych. Jeśli zostanie właściwie wykorzystana – stanowi narzędzie umożliwiające osobie, której dane dotyczą, kontrolę nad ich przetwarzaniem. W przeciwnym wypadku kontrola ze strony osoby, której dane dotyczą, staje się złudna, a sama zgoda stanowi nieodpowiednią podstawę przetwarzania.

Z opinii 8/2010 w sprawie prawa właściwego zaprezentowanej przez Grupę Roboczą ds. Ochrony Osób Fizycznych w Zakresie Przetwarzania Danych Osobowych (w skrócie: Grupa Robocza Art. 29) wynika, że określenie prawa właściwego mającego zastosowanie w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych na mocy dyrektywy 95/46/WE w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych ma zasadnicze znaczenie z kilku powodów.

Technologia rozpoznawania twarzy znalazła ogromne zastosowanie w dziedzinie usług online i usług komórkowych w celu identyfikacji i kategoryzacji osób oraz weryfikacji ich tożsamości.

W sklepach z aplikacjami przybywa ponad 1 600 nowych aplikacji dziennie, z czego przeciętny użytkownik smartfona pobiera 37 aplikacji. Dzięki nim gromadzone są różnego rodzaju informacje, np. te dotyczące lokalizacji czy dane przechowywane na urządzeniu przez osobę korzystającą z urządzenia. Powoduje to powstanie nowych kategorii ryzyka związanego z przetwarzaniem danych osób korzystających z aplikacji w telefonach czy tabletach.

Trybunał Sprawiedliwości uznał, że osoba, której dane dotyczą, może zażądać od operatora wyszukiwarki tego, aby dana informacja, dotycząca jej osobiście – a w tym wypadku chodziło o informacje uzyskane w rezultacie wyszukiwań przeprowadzonych na podstawie konkretnego imienia i nazwiska, nie była już podawana do wiadomości szerokiego kręgu odbiorców poprzez zawarcie jej na liście wyników wyszukiwania.

Sieciowe serwisy społecznościowe są platformami komunikacyjnymi on-line, które umożliwiają osobom przystępowanie albo tworzenie sieci użytkowników o wspólnych zainteresowaniach.

Grupa Robocza ds. Ochrony Osób Fizycznych w Zakresie Przetwarzania Danych Osobowych (w skrócie: Grupa Robocza Art. 29) w opinii 05/2014 w sprawie technik anonimizacji zajęła stanowisko w sprawie procesów anonimizacji i kwestii z nią związanych.

Jednym z wiodących problemów dotyczących ochrony danych osobowych na tle norm unijnych jest kwestia anonimizacji danych i zagadnienia z nią związane.